روان شناسان همواره تلاش می کنند که خصوصیات مشترک بین افراد را پیدا کنند تا با طبقه بندی آن ها تحقیقات جامع تری درباره شخصیت افراد انجام دهند.شخصیت انسان نیز دارای خصوصیات متغیر و پایدار است که صفات پایدار و ذاتی او در طول زمان دستخوش تغییر و دگرگونی نمی شود. درون گرایی و برون گرایی خصلت مشترک میان بسیاری از انسان هاست و سال هاست، ویژگی های افراد درون گرا و برون گرا شناسایی شده است .در ادامه به تشریح این موضوع می پردازیم
درون گرایی : (Introversion)
رفتاری است که با دیدگاه درونی، ذهنی همراه است. فرد «درونگرا» آمادگی بیشتری برای خودداری و تسلط بر نفس از خود نشان می دهد. این افراد کمتر تمایل به حضور درجمع دارند و بیشتر دقت خود را به مطالعه و فعالیتهای ذهنی انفرادی میگذرانند.
1- علاقهمند به احساسات و افکار خودشان، نیازمند به داشتن قلمرو شخصی، کمحرف، ساکت و متفکر.
2- دوستان زیادی ندارند. در ارتباط برقرار کردن با افراد جدید مشکل دارند. علاقهمند به سکوت و تمرکز. از دید و بازدیدهای غیرمنتظره و ناگهانی بیزارند.
3- کارایی آنها در تنهایی بیشتر است و ترس آنها این است که فردیت خود را از دست بدهند. از فعالیتهای انفرادی انرژی میگیرند.
4- در بین انبوه مردم بودن آنها را خسته میکند. معمولاً کمرو هستند. درکشان مشکل است. اهل ایده و عقاید نو هستند.
5- شخصیتی متمایز در خلوت خود و در حضور دیگران دارند. مشتاق و احساساتی هستند. معمولاً احساساتشان را بیان نمیکنند. در جمع ناآشنا ساکت اما در جمع دوستان خود راحت هستند. تمرکزشان زیاد است. برای تصمیم گیری به زمان نیاز دارند. پیش از حرف زدن میاندیشند.
6- از در میان گذاشتن اطلاعات شخصی خود با دیگران خودداری میکنند. از قوانین خشک بیزارند و خواهان آزادی هستند. مایل به رویکردی آهسته اما دقیقاند. اهل عبرت گرفتن از دیگرانند و پس از آموختن روش زندگی، دیگر گونه زندگی میکنند.
7- حدود 65 درصد نوابغ را درونگرایان تشکیل میدهند. و 25 تا 40 درصد از جمعیت جهان را تشکیل میدهند.
سخن آخر: این خصوصیات هیچ ارتباطی با کمرویی و عدم اعتماد به نفس درونگرایان ندارد. ممکن است آنها خیلی هم با اعتمادبه نفس باشند.
دکتر رویا فصیحی
منبع
akairan
علی بیگدلی روانشناس عضو تحریریه علمی ایران سلامت