خیلی از پدر و مادرها فکر می‌کنند اگر فرزندشان جنب و جوش زیادی داشته و بازیگوش باشد، حتمابیش‌فعال است...اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی، مشکل بسیاری از کودکان و البته نگرانی بسیاری از والدین است.بعضی از والدین برعکس، حتی شیطنت و خرابکاری مفرط کودکشان را جدی نمی‌گیرند و آن را به حساب تیزهوشی و کنجکاو بودن او می‌گذارند.این آزمون به شما کمک می‌کند دریابید فرزندتان به مشکل بیش‌فعالی و کم‌توجهی دچار است یا نه
در کنار درمان های اصلی اختلال بیش فعالی-نقص توجه ، که توسط متخصصان تجویز می شود، در اینجا هم چند راهکار ساده را معرفی می کنیم که از طریق بازی، سطح توجه و تمرکز این کودکان رو افزایش می دهد.البته این بازی ها فقط مخصوص بچه های بیش فعال نیست و همه والدین می توانند این بازی ها را در منزل با کودکان خود انجام دهند
اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی، مشکل بسیاری از کودکان و البته نگرانی بسیاری از والدین است. خیلی از پدر و مادرها فکر می‌کنند اگر فرزندشان جنب و جوش زیادی داشته و بازیگوش باشد، حتمابیش‌فعال است...بعضی از والدین برعکس، حتی شیطنت و خرابکاری مفرط کودکشان را جدی نمی‌گیرند و آن را به حساب تیزهوشی و کنجکاو بودن او می‌گذارند.بیش فعالی که به اختصار ADHD خوانده می شود شایع ترین اختلال روانپزشکی کودکان و نوجوانان است و دارای ویژگی های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود. این اختلال سه نوع است
برای درمان بیش فعالی می بایست از برنامه ها و راهکارهای متنوعی استفاده کرد و درمان این بیماری فقط با دارو موثر و مفید نیست و هرچه سریعتر مشکلشان تشخیص داده شود و درمانشان شروع گردد، کمتر آسیب می بینند و خانواده نیز کمتر دچار مشکل می شود.در ادامه به بیان راهها و آموزشهایی که والدین با یادگیری آن می توانند به درمان کودک بپردازند، اشاره می کنیم و باید بدانیم که مراحل درمان و نوع درمان مناسب برای هر کودک با کودک دیگر فرق دارد و لازم است متخصص مربوطه تشخیص دهد
هرچندعلت اصلی بیش فعالی هنوز ناشناخته است اما باید بدانیم که نوع تربیت پدر و مادر، باعث ایجاد این نوع رفتارها نیست و رفتارهای این کودکان به دلیل مشکلی است که دارند،بعضی از عوامل موثر عبارتند از
نام اصلی این اختلال، «اختلال بیش فعالی با کمبود توجه» هست و مهم ترین مشکل این کودکان، عدم تمرکز و مشکل در توجه کردن به یک موضوع خاص هست. (ADHD) بیماری مزمنی است که میلیون ها کودک به آن مبتلا هستند و بعضی از اوقات در بزرگسالی هم ادامه دارد.کودکانی که دچار این مشکل هستند، رفتارهای ناگهانی و پر خطر،بدون توجه به عواقب کار انجام می دهند.
