شما در سه ماهه اول حاملگی قرار دارید که بسیاری از زنان در این مرحله، مشکلات معمول حاملگی را تحمل می کنند. بواسطه حالت تهوع صبحگاهی (که ممکن است ظهر و شب هم رخ بدهد)، ممکن است نگه داشتن غذا در معده غیر ممکن باشد! این حالتهای تهوع تا حدودی به علت وجود هورمونهای دوران حاملگی در بدن شما ایجاد می شوند.
1- یک بسته بیسکویت را در کنار تخت خواب خود بگذارید و قبل از بیرون آمدن از بستر، چند تا از آنها را بخورید تا از بروز حالت تهوع جلوگیری کنید. البته همه خانمهای حامله دچار تهوع صبحگاهی نمی شوند؛ لذا در صورتی که شما به این مشکل دچار نشده اید، نگران نباشید؛ شما از معدود خانمهای خوش شانس هستید! همچنین ممکن است در مقایسه با حالت معمولی بسیار بیشتر به توالت نیاز داشته باشید. حجم خون شما در دوران حاملگی به شدت افزایش می یابد، در نتیجه حجم بسیار زیادتری از مایعات از کلیه ها عبور می کند که نهایتا به جمع شدن ادرار بیشتر در مثانه منجر می شود. در ادامه دوران حاملگی، بایستی تهوعها کمتر شوند، اما ممکن است نیاز شما به توالت کم نشود.
2- سبزیجات می توانند مقدار زیادی از ویتامین ها از جمله ویتامین های A و C و مواد معدنی و فیبر را فراهم کنند. مشکل یبوست هم با مصرف سبزی ها از بین می رود. نیاز به ویتامین C در دوران بارداری 70 درصد بیشتر از زمان غیربارداری است که با یک رژیم معمولی خوب در این دوران می توانید این مقدار را جذب نمایید. کلم، حبوبات، سیب زمینی، اسفناج، دانه های سبز و گوجه فرنگی غنی از ویتامین C هستند و به جذب آهن موجود در غذاها کمک می کنند. سبزیجات سبز تیره و زرد تیره مانند هویج یا زردک، سیب زمینی، فلفل سبز وکلم بروکلی نیز سرشار از ویتامین A هستند.
3- هر هفته گوشت با قدری شیر و سیب شیرین بخورد. . دوران بارداری، دوران بسیار حساسی است. تمامی افکار، روحیات و اندیشه های شما خواسته و ناخواسته بر روی جنین اثر می گذارد. پیامبر خدا در همین رابطه فرموده اند : سعادتمند کسی است که از شکم مادرش به سعادت رسیده و بدبخت کسی است که از شکم مادرش به بدبختی رسیده است.
4- خنده، گریه، ترس و خشم از رفتارهای متغیری است که خانم ها در دوران بارداری به شدت و ضعف زیادی تجربه می کنند. رفتارهای متغیر و ناآرام در این دوره به عملکرد هورمون های بدنتان باز می گردد. نگرانی هایی مثل مسائل مالی، سلامت کودک، نحوه زایمان شما را دچار ترس و وحشت کرده است. وقتی احساس عصبانیت یا ناراحتی می کنید، یک نفس عمیق با بینی بکشید و تا 5 بشمارید و سپس نفستان را آرام آرام از دهان بیرون دهید. فکر کنید هنگام تنفس عمیق موجی از آب گرم از روی شما عبور می کند و با خود نگرانی های شما را می برد.
5- اگر برای مدت طولانی پشت میز می نشینید، حداقل هر چند ساعت یک بار مثانه تان را خالی کنید و هر 1 ساعت یکبار بلند شوید و خود را کش و قوس دهید تا به این صورت دردهای کمری، رگ های واریسی و لخته های خونی را کاهش دهید. در محیط کار همواره از صندلی های دسته دار و قابل تنظیم و طبی و از تشک طبی برای پشتتان استفاده کنید و زیر پایتان، زیرپایی قرار دهید. اگر باید مدت طولانی بایستید، هر 15 دقیقه یکبار بنشینید و به جای ایستادن در یک مکان یک پای خود را روی جعبه یا چهارپایه بگذارید تا فشار به پشتتان کم شود و همیشه کفش پاشنه کوتاه یا بدون پاشنه بپوشید.
تغییرات جنین:
کودک شما هنوز یک دم کوچک دارد (که در واقع استخوان دنبالچه است) و در هفته های بعدی از بین خواهد رفت. اما این دم، تنها قسمتی است که با رشد کودک شما، کوچکتر می شود. اکنون کودک شما تقریبا 1.2 سانتی متر (به اندازه یک تمشک) است، و مفصل آرنج و همچنین انگشتان دست و پا (که اکنون دیگر قابل تشخیص هستند، هرچند هنوز هم پرده نازکی بین آنها وجود دارد) دارد. در سر او که خیلی بزرگتر از بدن او است، هر دو نیمکره مغز در حال رشد هستند. دندانها و فضای داخلی دهان او در حال شکل گیری است و گوشهای او نیز به رشد خود ادامه می دهند. پلکهای کودک، چشمهایش را (که اکنون کمی رنگی هستند) می پوشانند، و نوک بینی او (که شما یک روز نیشگونش خواهید گرفت) آرام آرام خود را نشان می دهد! ضخامت پوست او به نازکی یک برگه کاغذ است و رگهای او را به وضوح می توان دید.
کودک کوچک شما، آپاندیس و لوزالمعده هم دارد، که نهایتا با تولید هورمون انسولین به هضم غذا کمک خواهد کرد. کبد کودک شما مشغول تولید گلبولهای قرمز خون است، و یک حلقه از روده های در حال رشد کودک شما در جهت بند ناف او شکل می گیرد؛ بند ناف او، اکنون رگهای خونی واضحی دارد که عمل تبادل اکسیژن و مواد غذایی با بدن کودک را بر عهده دارد. شما هنوز هم نمی توانید حرکت کردن کودک را حس کنید، اما او مثل یک لوبیای کوچک در حال جست و خیز است و در داخل خانه آبی خود، حرکت می کند.
یادگاری: یک عکس از شکم خود بگیرید! در این هفته، پیش از اینکه اثر حاملگی در شکم شما نمایان شود و شکمتان اصطلاحا جلو بیاید، از یک نفر بخواهید که از شکم شما عکس بگیرد. سپس هر ماه، تا هنگام تولد نوزادتان، یک عکس از شکم خود بگیرید. دنبال کردن مراحل حاملگی کار جالبی خواهد بود، و شما بعدا این یادگاریها را دوست خواهید داشت!
خیلی جالب خواهد بود اگر در همه عکسها، لباس یکسان بپوشید، در محل یکسانی بایستید و فیگور یکسانی بگیرید! عکسهای نیمرخ برای این کار بهتر است؛ همچنین عکسهای سیاه و سفید نیز ممکن است زیبا باشند.
دکتر رویا فصیحی
منبع:
ninisite
akairan
vatandar
