آشنایی و دوستی، فرایند تبادل اطلاعات و عواطف بین دو نفر از جنس مخالف به منظور تصمیم گیری برای ازدواج است. به طور واضح آشنایی می تواند تجربه ی با ارزشی باشد اما محدودیتها و معایب خاص خودش را هم دارد
1- در فرایند آشنایی هر دو نفر، تلاش می کنند تا فقط جنبه های مثبت خود را بیان کنند .البته این معمول است که افراد وقتی میخواهند با هم آشنا شوند ، تلاش کنند تا فقط جنبه های مثبت خود را بروز دهند . مشکل در این نیست که تنها وجوه مثبت در آشنایی برجسته می شوند، مشکل اینجاست که در این فرایند افراد تصویر تحریف شده و غیرواقع بینانه ای از یکدیگر خواهند داشت. بعد از ازدواج، زمانی که چهره ی واقعی فرد و وجوه منفی او آشکار شود، همسر او دچار تعارض خواهد شد که چگونه او به این میزان متفاوت فکر می کند، رفتار می کند و حتی صحبت می کند.
2- دور شدن از دوستان و فعالیتهای معمول روزمره ، یکی دیگر از محدودیتهای آشنایی است. زمانی که ما درگیر یک آشنایی جدی و مهم هستیم ، خیلی معمولی است که توجه ما فقط به آن فرد خاص معطوف باشد و از دیگران غافل شویم و توجه کمتری به درس،کار و فعالیتهای اجتماعی داشته باشیم.
3- کوتاهی و قصور در مواجهه با موضوعات و مسایل مشترک در زمان آشنایی .ما در زمان آشنایی باید به مشکلات و مسایل همین دوره نیز بپردازیم ،یا حداقل در این جهت گام برداریم . احتمالاً برای حفظ شور وشوق و جذابیت ارتباط ازکنار این مسایل می گذریم و آنها را سربسته رها می کنیم. اما این مسایل نابود نخواهند شد و مانند آتش زیر خاکستر پنهان خواهند بود، تا زمان آن فرا برسد و سر برکشند.
4- آشنایی در صورتی که بدون حد و مرز باشد ، آمادگی هر دو نفر برای ازدواج راتضعیف می کند. آشنایی ، هر چند جهات مثبت بسیاری دارد ، اما اکثر متخصصان براین باورند که به تنهایی برای ازدواج کافی نیست . هر چند آشنایی شرط لازم ازدواج است، اما شرط کافی نیست . یادگیری ازتجربه ی اطرافیان ، یادگیری از زندگی پدر و مادر و یادگیری از تحقیقات علمی در ازدواج موفق بسیار مؤثر است. آمادگی واقعی برای تشکیل خانواده ، می تواند سخت ترین و در عین حال پاداش دهنده ترین وظیفه ی زندگی باشد.
دکتر رویا فصیحی
منابع
آیا تو آن گمشد ه ام هستی، باربارا دی آنجلیس، ترجمه ی هادی ابراهیمی.
جوانان و انتخاب همسر، علی اکبر مظاهری، 1373 ، انتشارات پارسایان، چاپخانه دفترتبلیغات اسلامی.
