نام اصلی این اختلال، «اختلال بیش فعالی با کمبود توجه» هست و مهم ترین مشکل این کودکان، عدم تمرکز و مشکل در توجه کردن به یک موضوع خاص هست. (ADHD) بیماری مزمنی است که میلیون ها کودک به آن مبتلا هستند و بعضی از اوقات در بزرگسالی هم ادامه دارد.کودکانی که دچار این مشکل هستند، رفتارهای ناگهانی و پر خطر،بدون توجه به عواقب کار انجام می دهند.
کودکانی که دچار بیش فعالی هستند ممکن است دچار ناراحتی هایی از جمله عزت نفس پایین، مشکل در ارتباط برقرار کردن و عملکرد ضعیف در مدرسه بشوند.هرچند راهی برای درمان بیش فعالی وجود ندارد، اما می توان با داروها و مشاوره شدت آن را کم کرد. تشخیص و درمان به موقع بیش فعالی تاثیر زیادی بر بهبود آن دارد.
کودکانی که دچار «اختلال بیش فعالیبا کمبود توجه» هستند نشانه هایی زیر را از خود بروز می دهند:
1- عدم تمرکز و مشکل در توجه کردن به یک موضوع خاص
2- پرحرفی
3- خیال بافی پی در پی
4- مشکل در دنبال کردن دستورالعمل ها و تظاهر به گوش نکردن (معمولا وقتی صداش می کنیم، متوجه نمی شه)
5- فراموشکار هستند و مواد مورد نیاز خود از جمله کتابها ، مدادها و اسباب بازی هایشان را گم می کنند
6- مشکل در اتمام درس و مشق مدرسه، کارهای عادی و سایر وظایف (هیچ کاری را تا آخر انجام نمی دهد و از هر چیزی خیلی زود خسته می شود.)
7- راحت گیج و پریشان می شوند
8- بی قراری و بخود پیچیدن
9- مشکل در نشستن و ثابت ماندن
10- برهم زدن صحبت و بازی دیگران
11- مشکل در انتظار برای رسیدن نوبتشان
12- با اینکه هوش خوب دارند، اما در مدرسه موفق نیستند و نمره های پایینی می گیرند. دلیل این نمره ها این است که کودک نمیتواند به حرف های معلم توجه کند و یاد بگیرد.