مردها وقتی راجع به زنها و به خصوص همسران خود صحبت میکنند، مدعی هستند که هیچگاه این موجود ظریف و لطیف را نشناختهاند. حتی اگر زنان در افکار و رفتار و عادتهایشان ساده، صریح و بیغل و غش باشند باز هم مردها دوست دارند دختران حوا را متهم به مرموز بودن و تودار بودن کنند. حتما شما هم این جمله را از بسیاری از مردها شنیدهاید که میگویند: «فقط خدا زن را میشناسد و بس!»
راز اول: علاقه مان را مخفی نکنیم!
ما آدم ها همگی دل مان می خواهد و به قول بعضی ها حتی نیاز داریم که دوست مان داشته باشند و زنان کمی بیشتر از مردان؛ پس هرروز به همسرتان ابراز علاقه کنید. خوشبختانه به تهیه کادو و برپایی جشن و دعوت به شام و ناهار و این حرف ها هم نیازی نست؛ البته این چیزها اگر به صورت گاه گاه و به مناسبت خاصی باشد، واقعاً خوب است. هر روز که نمی توانید از این این کارها بکنید، اما هر روز می توان با یک یا چند جمله ساده و کوتاه، دل همسرتان را همراه تر کنید. التبه دروغ نگویید، چون زنان لااقل خودشان اعتقاد دارند که مردان دروغ گو را از مردان راست گو خیلی زود تشخیص می دهند. ضمن این که اساساً دروغ گفتن؛ خوب نیست.
راز دوم: گذشت کنیم.
هیچ انسانی کامل نیست. همسر شما هم مثل خود شما قطعاً روزهایی در زندگی اش داشته یا خواهد داشت که ناراحت باشد، خلق اش تنگ باشد، حوصله نداشته باشد و ... حق مسلم اوست که در چنین روزهایی از درک و گذشت شما بهره مند شود. واقعاً شما درک و گذشت تان را می خواهید کی و کجا خرج کنید؟ مگر در رادیو تلویزیون نشنیده اید که هیچ رابطه تنگاتگی بدون گذشت و درک متقابل، پایدار نمی ماند؟ بگذرید!
راز سوم: حرف بزنیم.
همه حرف هایتان را توی محل کارتان خرج نکنید. کمی را هم نگاه دارید برای خانه و خانواده! اجازه ندهید که گفت و گوهای شما با همسرتان فقط در پیرامون فرزندان، کار روزانه، وضع معیشتی و آب و هوا باشد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، ازدواج تان در معرض خطر قرار می گیرد.... ما گفتیم!
راز چهارم: وقت بگذاریم.
مبادا همسرتان احساس کند که شما کارتان یا دوستان تان یا هر چیز و هر کس دیگری را به او ترجیح می دهید! چون در این صورت، کلاه تان پس معرکه است؛ ضمن این که آن چیز دیگر یا آن کس دیگر را هم این جوری بدبخت می کنید. دوستانه و صمیمانه توصیه می کنم که برای همسرتان وقت بگذارید. نه به این معنا که اگر وقت اضافه ای پیدا کردید آن را به همسرتان اختصاص دهید، نه. او باید احساس کند که شما او را در برنامه های روزانه تان لحاظ می کنید.
راز پنجم: نه نگوییم!
اگر نه گفتن به همسرتان عادت تان شده، خدا به تان رحم کند! چرا که تا جدایی راهی نمانده.
به گمان ام، دارید به ترکستان می روید! برگردید. شاید بشود در این نه گفتن ها تجدید نظر کرد. تجدید نظر کنید. موافقت کردن با خواسته های معقول همسرتان می تواند به شکل خیره کننده ای رابطه تان را محکم و استوار کند.
راز ششم: گوش کنیم!
برای یک زن، هیچ چیز دل سرد کننده تر و آزار دهنده تر از این نیست که احساس کند، احساسات و افکارش را با مردی مطرح کرده که عملاً به حرف هایش گوش نمی داده است. همسرتان توقع دارد، شما حرف هایش را نه فقط با گوش، که با دل و جان بشنوید. خب، این که دیگر تقاضای بزرگی نیست؛ گوش کنید دیگر!
راز هفتم: مؤدب باشیم.
چند وقت به چند وقت، کلمات و عباراتی مانند لطفاً بی زحمت، دست ات درد نکنه، خسته نباشی و مانند این ها ر به همسرتان می گویید؟! متأسفاه خیلی از زوج های جوان، خیلی زود فراموش می کنند که رعایت ادب و نشان دادن محبت برای حفظ و تداوم ازدواج از نان شب هم واجب تر است... شما را فرامواش نکنید.
راز هشتم: کمکش کنیم.
یکی از مسائلی که منجر به جر و بحث های هر روزه می شود، این است که زن ومرد هر کدام شان چه قدر از بار زندگی مشترک را بر دوش می کشند. قبول کنید که انصاف نیست. تمام کارهای کسالت بار خانه و امور مربوط به فرزندان را فقط همسرتان به عهده بگیرد. شما بدون این که وظیفه تان پیوسته گوشزد شود، باید بخشی از این نوع کارها را به عهده بگیرید.
راز نهم: مرخصی بدهیم.
چند روز درماه به همسرتان مرخصی بدهید. نه به این معنا که او را تنها به مسافرت بفرستید و خودتان در خانه با خیالی راحت وآسوده، خوش بگذرانید! نه! منظورم این است که او را برای چند روز در ماه از انجام کار منزل کاملاً معاف کنید و خودتان به تنهایی تمام کارها را بر عهده بگیرید. او لااقل چند روز درماه اصلاً نباید نگران شما و فرزندان و کار منزل باشد. این حق مسلم همسرشماست که چند روزی را فارغ از این این نگرانی ها استراحت کند. به علاوه، او از نظر روحی و جسمی هم به چنین مرخصی هایی شدیداً نیازمند است. حرف حق ر بایدگفت؛ ببخشید.
راز دهم: مسوول سلامت خود باشیم.
خیلی از مردان کله شق بازی در می آورند و به سلامت شان چندان توجهی نمی کنند. خب، این کار واقعاً خودخواهانه است! باید همسرتان را هم در نظر داشته باشید. او شریک زندگی شماست. از عادات زیان آور بپرهیزید و در خصوص مسائل بهداشتی مسوولانه رفتار کنید. خدا خیرتان بدهد!
دکتر رویا فصیحی
منبع
نشریه زندگی آیده آل شماره 41